Recenzje #270 - "Romy i droga do Paryża"

 

Poniższa pozycja, o której będzie dzisiaj mowa, polecam wszystkim wielbicielom kinematografii. Mowa tutaj o Romy i droga do Paryża, która jest powieścią o niemieckojęzycznej autorce Romy Schneider. Napisała ją Michelle Marly, a w polskim tłumaczeniu wydało Wydawnictwo Marginesy.

Główna bohaterka książki, po kilkukrotnym wcieleniu się w rolę księżniczki Sisi pragnie spróbować czegoś innego. Chciałaby zerwać z obrazem niewinnej dziewczyny, który został do niej przypięty w trakcie trwania jej kariery. Całe najbliższe otoczenie oraz wierni fani aktorki widzą w niej ideał godny naśladowania, jednak sama Romy jest nieszczęśliwa. Chciałaby zerwać z wszystkimi fałszywymi przekonaniami, bo przecież jest tylko człowiekiem i ma prawo popełniać błędy. Dodatkowo przyświeca jej cel rozwijania się zawodowo.

Wszystko zmienia się, kiedy w trakcie kręcenia filmu staje u boku początkującego francuskiego aktora Alaina Delona, który jest jej zupełnym przeciwieństwem. Z początku, para aktorów ról pierwszoplanowych nie dogaduje się za dobrze, wręcz dochodzi za każdym razem do kłótni. Burzliwe początki przyczyniają się do romansu pomiędzy dwójką aktorów. W pewnym momencie Romy musi zadecydować czy podążać według zachcianek rodziny czy iść za głosem swojego serca i rozpocząć karierę, w której będzie mogła, pierwszy raz w życiu, samodzielnie decydować o swoim losie. 

Podejmując decyzję o pozostaniu w Paryżu, Romy musi przezwyciężyć wiele przeszkód, między innymi: brak dobrej znajomości języka francuskiego czy aklimatyzacja w nowym środowisku. Udaje jej się to zrobić dzięki Alainowi Delonowi, który jest dla niej ogromnym wsparciem. 

Powieść w dosadny sposób ukazuje, że w życiu trzeba czasami postawić wszystko na jednej szali, by zawalczyć o siebie, a nie patrzeć na innych czy ich zdanie. Pod tym względem bardzo cenię sobie Romy Schneider. 

W przypadku tej książki, cieszę się, że autorką jest osoba, która była w bliskim otoczeniu głównej bohaterki jak i jej rodziny. Dzięki temu, mamy większą pewność, że powieść została napisana na autentycznych faktach.